- κακοπραγώ
- κακοπραγῶ, -έω (Α)1. κάνω κακό, προξενώ βλάβη2. είμαι άτυχος, αποτυγχάνω σε κάποια επιχείρηση3. δυστυχώ.[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* + -πραγῶ (< θ. πραγ-, πρβλ. πέπραγα τού πράττω*), πρβλ. δικαιο-πραγώ, ματαιο-πραγώ].
Dictionary of Greek. 2013.
κακοπραγώ
Look at other dictionaries:
κακοπραγῶ — κακοπρᾱγῶ , κακοπραγέω fare ill pres subj act 1st sg (attic epic doric) κακοπρᾱγῶ , κακοπραγέω fare ill pres ind act 1st sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κακοπράγημα — κακοπράγημα, τὸ (Α) [κακοπραγώ] κακή συμπεριφορά … Dictionary of Greek
κακοπραγία — η (AM κακοπραγία) [κακοπραγώ] το να κάνει κανείς κακό, κακή πράξη («ἡ κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν», ΠΔ) μσν. κακή πρόθεση («φεῡγε τοὺς κολακεύοντας ἀπὸ κακοπραγίας», Σπαν.) αρχ. 1. κακή τύχη, ατυχία, δυστυχία, συμφορά, κακοτυχία («αἱ… … Dictionary of Greek
ματαιοπραγώ — ματαιοπραγῶ, έω (Μ) ματαιοπονώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < αμάρτυρο *ματαιόπραγος (πρβλ. αδικοπραγώ, κακοπραγώ)] … Dictionary of Greek
συγκακοπράγημα — ήματος, τὸ, Μ η κοινή με άλλους συμφορά. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + κακοπράγημα (< κακοπραγώ «είμαι άτυχος, δυστυχώ»)] … Dictionary of Greek
